Spełnione marzenie . Podróż życia. Wspaniałe wakacje i cudowny wypoczynek. Przepiękne krajobrazy i pogoda o jakiej u nas marzymy. A przede wszystkim Ludzie- życzliwi, radośni, przyjacielscy, chcący pomóc nawet jak nie prosimy. GRUZJA -  kraj, który mnie urzekł i oczarował do tego stopnia, że po raz trzeci zamierzam spędzić tam urlop. Kraj niewielki powierzchniowo, ale wielki historią, przepiękną przyrodą i krajobrazami – od wysokich, majestatycznych gór do wybrzeża morskiego z pełnymi życia bulwarami. Piękno przyrody, zabytki, gwar miasta, które nigdy nie zasypia, no i te SUPRY- przepyszne jedzenie, wino, tańce, rozmowy i toasty wygłaszane przez Tamadę- wszystko to zapewniło nam biuro podróży Caucasian Dream, które szczerze polecam.  

Określając krótko moje zeszłoroczne wakacje użyłabym słowa "urzekający". To była Gruzja. Kraj daleki, wg mojego mniemania gdzieś w Azji… Sami Gruzini uważają jednak, że przynależą do Europy. Nie wdając się w geograficzne dywagacje – jest to kraj intrygujący. Tam to 200-letnie rosyjskie i sowieckie panowanie nie przerobiło ludzi. Gruzini zachowali swoją tożsamość i zwyczaje. I nadal są dumnym, a jednocześnie bardzo gościnnym narodem. Tych ludzi i ich uroczy kraj mogłam poznać dzięki organizatorowi wycieczki, którym było biuro Caucasian Dream i naszej przewodniczce Ani. Nasza grupa nie należała do typowych turystów, bowiem była mała – coś około tuzina osób. I myślę, że między innymi dzięki temu byliśmy traktowani - indywidualnie, a nie jak to zwykle bywa przy 40 osobach wycieczkach przedmiotowo. Jeździliśmy niewielkim busem zwanym masztrutką po wszystkich regionach Gruzji: od Kartili, przez Kachetię, Imeretię, Samcche-Dżawachetię, Adżarię, po Kaukaz. Oczywiście zwiedziliśmy wiele wspaniałych miast (z stolicą Tbilisi na czele, czy słoneczne Batumi), wiosek i innych zakątków. Poznawaliśmy średniowieczne i współczesne cerkwie, twierdze, skalne miasta, winiarnie... Jechaliśmy Gruzińską Drogą wojenna i spaliśmy w Kazbegi, u stóp majestatycznego Kaukazu. Słuchaliśmy opowieści o historii, zwyczajach i codziennym życiu Gruzinów. A każdego wieczora czekała nas wspaniała uczta. Nasze kolacje to był kilkudaniowy, niezwykle suty posiłek, z licznymi przystawkami. Jedzenie te, to była prawdziwa uczta dla podniebienia. U Gruzinów zwane było „suprą” Rozsmakowywaliśmy się jedzeniem przez 2-3 godziny, popijając go obficie szlachetnym winem. A przy okazji zapoznawaliśmy się ze zwyczajami Gruzinów. Mieliśmy własnego tamadę, czyli mistrza ceremonii, który wygłaszał specjalnie przygotowane opowiadania, czy przypowieści. Co niezwykłe, z czym nigdy nie spotkałam się w zorganizowanych wycieczkach, jedliśmy nie tylko w restauracjach, czy małych knajpkach, ale także tak prywatnie - w domach u Gruzinów. Oni m. in. pokazywali nam jak się robi osławione chinkali, czyli duże pierogi wypełnione mięsem i zupą. Niespotykana była sama organizacja naszej wycieczki. W jej trakcie bowiem nie wydawaliśmy dodatkowych lari (waluta w Gruzji) na wjazd kolejką, zwiedzanie skalnego miasta, degustację wina w winiarni, czy w kawiarni, szybką przekąska z gruzińskiego chleba-placka w trakcie podróży maszrutką , a nawet na pobyt w sławnych termach tbiliskich. Wszystkie te atrakcje, mieliśmy wliczone w koszta. Cóż mogę jeszcze dodać…. W bieżącym roku również zapisałam się na wakacje z Caucasian Dream, które pokaże mi nie tylko Gruzję, ale również Armenię, najstarsze chrześcijańskie państwo świata.